บทที่ 568

สายตาของเขาอ่อนโยนและผูกพัน ปลายนิ้วลูบไล้แก้มของเวินเนี่ยนเนี่ยนไม่หยุด แววตาเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์และความไม่อยากจาก

วันที่เนี่ยนเนี่ยนฟื้นคืนสติ ก็คือวันที่ต้องจากเขาไป

ลูกสาวที่น่ารักสดใสขนาดนี้ จะทำใจได้อย่างไร จะตัดใจได้อย่างไร

เวิร์นเอ่อหว่านเบือนหน้าหนี ไม่มองภาพตรงหน้านั้น

ถึงแม้เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ